İzlandaca, İzlanda’nın resmi dili olan ve Cermen dilleri arasında bulunan bir dildir. İzlanda, anakaraya uzak bir ada ülkesi konumunda bulunmaktadır. Amerika kıtasına daha yakındır ama kullanılan dil yani İzlandaca bir İskandinav dili olarak sınıflandırılır. Anakaralara uzak olması nedeniyle çok önemli bir kültür alış verişi olmamış, İzlandaca olarak isimlendirilen dile fazla sayıda yabancı kelime girmemiştir. İzlanda, Grönland’a 350, Norveç’e 1050, İskoçya’ya 800 kilometre mesafede bulunmaktadır. İzlandacaya en yakın diller ise en yakın bölgeler ya da ülkeler olmasa da bazı Batı Norveç Lehçeleri ve Faroe adalarında konuşulan Faroe dili olarak gösterilebilir.

İzlandaca yazmak için kullanılan alfabe ise İzlanda alfabesi olarak isimlendirilmektedir. Bu alfabe temel olarak Latin alfabesi alınarak oluşturulmuştur. Ama İzlanda diline özgü bazı sesleri karşılamak amacıyla İzlandaca karakterler, harfler eklenmiştir. İzlanda alfabesi şu harflerden oluşmaktadır:

Büyük harfler: A Á B D Ð E É F G H I Í J K L M N O Ó P R S T U Ú V X Y Ý Þ Æ Ö

Küçük harfler: a á b d ð e é f g h i í j k l m n o ó p r s t u ú v x y ý þ æ ö

İzlanda alfabesi ile yazılmış olan bir el yazısı örneği.

32 harften oluşan bu alfabe, Danimarkalı bir dilbilimci olan Rasmus Rask tarafından 19. Yüzyılda geliştirilen standartlara dayanılarak oluşturulmuştu. Bu standartların temelini oluşturan araştırma, kaynak ise ‘İlk Dilbilgisel İnceleme’ adı ile bilinen dosya tarafından ortaya koyuluyordu. Bu dosya 12. Yüzyılda oluşturulmuştur ama yazarı bilinmemektedir. Bahis konusu olan standartlar Eski Nors Dili için hazırlanmıştı ama o dönemlerde etkili olamamıştı. Eski Nors Dili, İskandinavya’da eskiden konuşulan ortak dile verilen isimdir. Zaten İzlanda 8-9. Yüzyıllar civarında Norveçliler tarafından keşfedilmiştir. Adaya yerleşenler de İskandinav halklarından kişilerdir. Diğer ülkelerle iletişimi az olan ülkenin dili de yüzyıllar boyunca fazla bir değişikliğe uğramıştır. Dolayısıyla 12. Yüzyılda temeli atılan bazı standartları geliştirerek Rasmus Rask tarafından ortaya koyulan standartlar, İzlandaca’ya kolay şekilde uyarlanabilmişti. Böylece Latin alfabesine bazı Runik harfler eklenerek İzlanda alfabesi oluşturulmuştur.

İzlanda alfabesi sonraki yıllarda da değişikliğe uğramıştır. 20. Yüzyılın ilk yıllarında meydana gelen en önemli değişiklik, ‘je’ olarak yazılan ve kullanılan sesin yerine ‘é’ harfinin kullanılmaya başlanması olarak gösterilebilir. Yakın sayılabilecek bir zamanda yani 1974 yılında yapılan değişiklik ise alfabedeki ‘z’ harfinin kaldırılması, kullanımının durdurulması olarak gösterilebilir. Sonuç olarak bugün kullanılmakta olan 32 harfli alfabe ortaya çıkmıştır. Bu harflerin arasında bulunan Aa, Áá, Ee, Éé, Ii, Íí, Oo, Óó, Uu, Úú, Yy, Ýý, Ææ, Öö harfleri sesli (ünlü) harfler olarak kabul edilmektedir. Bu 14 harfin dışında kalan 18 harf ise sessiz (ünsüz) harfler olarak kullanılmaktadır. Dikkate değer bir diğer konu ise ‘C, Q ve W’ harflerinin kullanım şekli ile ilgilidir. Bu harfler İzlandaca’ya girmiş olan yabancı kökenli sözcükleri ya da özel isimleri yazmak amacıyla kullanılmaktadırlar. Bunun dışında herhangi bir kelime içinde yer almaz ve kullanılmazlar.