Latin alfabesinin yokluğunda ortaya çıkacak olan öngörüler, birçok kişi tarafından ifade edilir. Bu kişilerin büyük bir kısmı dil bilimcidir. Normal şartlar altında olasılık üzerinden bilimsel bir veri ve tez ortaya konulmasa da, Latin alfabesinin dünyanın birçok ülkesinde kullanılması bu tip bir soruyu gündem getirmiştir. Konu ile alakalı olarak ilk etapta Harf İnkılabı kısaca nedir sorusuna bir yanıt bulmak gerekiyor.

Harf İnkılabı Nedir?

Harf inkılabı nedir sorusu, tarihimiz açısından çok büyük bir önem arz etmektedir. Bunun yanı sıra şu an için kullandığımız alfabeye dair bilgileri ve bunun nedenleri de, mevcut soruya verilecek cevap ile mümkündür. 1 Kasım 1928 tarihinde Atatürk’ün öncülüğünde bir alfabe değişikliği kararı alınmıştır. Böylelikle eski harfler değişmiştir. Osmanlıca olarak bilinen dili ifade etmek için Arapların alfabesi yüzlerce yıl boyunca tercih edilmiştir. Bu abece içinde bir takım Türkçe sesleri karşılamak için harfler de katılmıştır. Ancak süreç, 1928 yılında son bulmuştur. Yeni harfler yürürlüğe girmiştir.

Harf İnkılabının Faydaları Nelerdir?

Harf devriminin faydaları son derece fazladır. Her şeyden önce okuma yazma oranı bu alfabe değişikliği ile beraber artmıştır. Çünkü Osmanlı Devleti’nde, alfabeyi hem okuyup hem de yazabilen kişilerin oranı en fazla yüzde 5 ile ifade edilmekteydi. Bunun temel nedeni ise harflerin çok zor bir şekilde okunabilmesiydi. Çünkü Osmanlıcaya uygun bir şekilde kullanılan alfabedeki harfler üzerinde nasıl telaffuz edileceğine dair bir işaret söz konusu değildir.

Harf İnkılabı Olmasaydı?

Harf inkılabının önemi oldukça büyüktür. Bundan dolayı inkılabın olmaması gibi bir durumdan söz etmek aslında pek mümkün değildir. Çünkü Arap harflerinin çok zor olduğunu farkına henüz Osmanlı Devleti zamanında varılmıştır. İkinci Abdülhamit ve İttihat ve Terakki Partisi dönemlerinde bu konuda çok önemli çalışmalara imza atılmıştır. 1928 yılında Atatürk zamanında alfabenin değiştirilmesi ile okuma yazma oranı, çok kısa bir zamanda artmıştır. Eğer böyle bir inkılap yapılmasaydı, büyük ihtimalle okuma yazma bilenlerin oranı çok düşük kalacaktı. Buna ek olarak basılan kitap sayısı da fazla olmayacaktı.